(atthidograaf) [Gr.], m. (-grafen), schrijver van een att(h)is, d.i. een kroniek in versvorm.
Attidografen waren auteurs die tussen 350 v.C. en 200 v.C. algemene, enigszins populaire geschiedverhalen van Attika en Athene schreven; daarin kregen binnen een zorgvuldig gereconstrueerd raamwerk (berustend op de lijst van koningen en archonten) de mythologische overlevering, de etiologie (leer der oorzaken) van cultische gebruiken en topografische details grote aandacht.
LITT. F.Jacoby, Atthis (1949).
