godin van de vruchtbaarheid, in de hellenistische tijd een der voornaamste godinnen van (Noordwest-)Syrië, later bij de Romeinen bekend als de Dea Syria of Derketo. Zij vertoont dezelfde trekken als de godinnen Asjtarte en Anat.
Atargatis werd vooral vereerd te Hiërapolis-Bambyke, waar haar grote en beroemde tempel stond en waar zij een soort drieëenheid (trias) vormde met de onweers- en stormgod Hadad en met Simios, haar mannelijke begeleider (parhedros, vergelijkbaar met Attis bij Kybele en met Eroos bij Afrodite).Het cultuspersoneel bestond vooral uit Galli, priesters, die zichzelf in extase ontmanden en vrouwenkleren droegen. De cultus van Atargatis was verbreid in Syrië, Palestina en Klein-Azië, en in de hellenistische en Romeinse tijd ook onder Grieken en Romeinen.
LITT. F.Cumont, Les religions dans le paganisme romain (1929; hfdst. 5).
