aerarius - aera'rius [Lat.], m. (aerarii), in de Romeinse republiek burger zonder grondbezit, die alleen belasting betaalde, maar geen krijgsdienst mocht verrichten en geen politieke rechten uitoefende.
Aan een burger met grondbezit konden deze rechten door de censor op grond van eerloos gedrag ontnomen worden en dan werd ook deze aerarius genoemd.
