advaita - advai'ta [Sanskriet, niet-twee-zijn], Indische leer van het absolute monisme: het brahman of atman is eeuwig en de enige werkelijkheid; alleen de dwaling van ons beperkte inzicht doet ons aannemen, dat er diversiteit, ontstaan, vergaan enz. is, doordat de eeuwige scheppingsmacht de schijn (maya) van verandering en veelheid teweegbrengt. Het advaita is een grondbegrip van de Vedanta.
LITT. T.M.P.Mahadevan, The philosophy of advaita (1957).
