acroterion - acrote'rion [Gr. akron, uiteinde, tèros, waker], o. (-ria, rions), ornament in de klassieke bouwkunst. Het acroterion was meest van terracotta, later ook in marmer uitgevoerd, staande op de top en de uiteinden der frontons van Griekse tempels, b.v. Epidauros. Op de hoeken van het fronton had het de halve vorm van het acroterion op de top. Over het algemeen werd bij de decoratie der acroteria aan plantenmotieven de voorkeur gegeven, hoewel ook gorgonen, drievoeten, vaatwerk en fabeldieren voorkomen.
De acroteria hadden oorspronkelijk een zgn. apotropeïsche (kwaad afwerende) functie, later werden zij zuiver als decoratieve elementen gebruikt. Zij kwamen ook in de Romeinse oudheid voor b.v. te Veji.
LITT. H.Gropengiesser, Die pflanzliche Akrotere klassischer Tempel (1961).
