acrostichon - acros'tichon [Gr.; oorspr. akrostichis], o. (-cha, -chions), een gedicht, waarvan de beginletters (een enkele maal de eindletters) der regels één of meer woorden vormen, een naam (vaak die van de vervaardiger), een spreuk, een inhoudsopgave enz.
In de klassieke oudheid werd het acrostichon veel toegepast, ook in de bijbelboeken Spreuken en Klaagliederen en in de Byzantijnse poëzie, m.n. de kerkelijke. In het Ned. volkslied het Wilhelmus zijn het de beginletters van de strofen die samen de naam Willem van Nassov (v = u) vormen. De rederijkers maakten ruim gebruik van het acrostichon. In de latere Ned. poëzie komt het zelden voor, meestal in gelegenheidsgedichten. In een dubbel acrostichon vormen zowel de beginals de eindletters een naam, spreuk e.d.
