absorptiekant - absorp'tiekant, m., de golflengte(n) waarbij abrupt een sterke toename van de absorptie van licht optreedt wanneer men infrarode straling of licht laat passeren door een dun plaatje van een halfgeleider.
Dit verschijnsel vindt zijn verklaring in het feit dat een foton met een energie groter dan de bandafstand in staat is een elektron uit de valentieband over te brengen naar de geleidingsband, waarbij het foton wordt geabsorbeerd. Voor germanium ligt de absorptiekant bij een fotonenergie van 0,665 eV, overeenkomend met een golflengte van 1,86 μ p.m.
