aardebaan', v./m. (-banen), (ook: aardlichaam; bij een spoorweg: onderbouw), het grondlichaam waarop de verharding voor een weg of de bovenbouw van een spoorweg wordt aangelegd.
De aardebaan bestaat in Nederland en België meestal uit zand, dat op natte of droge wijze in het werk kan worden gebracht. Bij de natte werkwijze geschiedt de winning van het zand met zandzuigers en vindt het transport hydraulisch, d.w.z. door het pompen van een water-zandmengsel, tot in het werk plaats. In de meeste gevallen behoeft dan geen verdichting van het zand in het werk plaats te vinden. Bij de droge werkwijze geschiedt de winning door het ontgraven van zand of door het spuiten van zand met zandzuigers in depots. Het transport wordt verricht met auto’s of speciaal ontworpen grondtransportmaterieel. Het zand moet na het in het werk brengen verdicht worden. Zand dat wordt verwerkt op een diepte van minder dan 1 m onder het wegoppervlak moet goed waterdoorlatend zijn.
