zijn kruisingen van de bourbonroos met variëteiten en vormen van Rósa sinénsis.
Deze groep munt uit door winterhardheid en heerlijke geur der bloemen, zodat bij kruisingen met deze goede eigenschappen terdege rekening werd gehouden. Een gevolg daarvan was, dat, naarmate deze eigenschappen ook aanwezig waren bij de uitgebreide groep der theehybriden (zie bij Rósa odoráta SWEET), de Remontanthybriden weinig meer werden gekweekt, ook al omdat deze meer vatbaar zijn voor roest en niet zo lang doorbloeien.
Slechts enkele hybriden worden dan ook nog maar gekweekt, waarvan de volgende soms nog in de catalogi der rozenkwekers voorkomen;
„Fisher et Holmes” VERDIER; zeer rijk bloeiend met mooi gevormde, heldertot donkerrode, zeer sterk ruikende bloemen.
„Frau Karl Druschki” P. LAMBERT; hoog opgroeiend, met tamelijk dikke twijgen en grote, haakvormige stekels; bloemen in knop wit, soms iets rose getint, open zuiver wit, goed gevuld en niet ruikend.
„Hugh Dickson” H.DICKSON; bloemen groot, goed gevuld, donker karmozijn met scharlakenrood, niet verkleurend.
„Mrs John Laing” H.BENNET; een van de beste uit deze groep; een opgaand groeiende struik met bijna ongestekelde twijgen; bloemen met lange stelen, zeer groot, goed gevuld, zacht satijnrose.
„Ulrich Brunner Fils” LEVET ; groeiwijze als voorgaande hybride; bloemen groot, kersrood, heerlijk ruikend.
Hiertoe worden ook gerekend „Captain Hayward” H. BENNET, met half gevulde helderrode bloemen;
„George Dickson” H.DICKSON, met donkerrode bloemen; „Magna Charta” PAUL, met zeer grote, rose-rode bloemen.
