de naar de aarde gerichte infrarode straling die veroorzaakt wordt door de in de atmosfeer aanwezige warmte. Deze warmte is op haar beurt weer afkomstig van m.n. geabsorbeerde langgolvige straling die door de aarde uitgezonden werd ( → broeikaseffect, SI); verder spelen condensatie en convectie een rol.
De intensiteit van de atmosferische tegenstraling hangt af van o.a. het temperatuurverloop in en de samenstelling van de atmosfeer. Als er zich in de atmosfeer concentraties voordoen van stoffen die veel infrarood licht absorberen, kan daardoor de atmosferische tegenstraling plaatselijk belangrijk sterker worden. Dergelijke concentraties ontstaan o.a. door lozingen van gassen uit hoge schoorstenen of als gevolg van intensief verkeer. Zo is boven grote steden (waar de lucht sterker verontreinigd is) de atmosferische tegenstraling duidelijk sterker dan boven het platteland. Dit verschil is vooral ’s nachts te merken, wanneer op het platteland een veel sterkere afkoeling optreedt dan in de stad.
