In de artikelen 6:194 tot en met 6:196 van het Burgerlijk Wetboek wordt misleidende reclame als onrechtmatige daad in de zin van de wet geregeld. Stopzetting, verbod, rectificatie en/of schadevergoeding kunnen worden gevorderd. Op de adverteerder rust de bewijslast dat de reclame niet misleidend is. Het begrip misleidende reclame wordt niet geformuleerd, maar via voorbeelden omschreven. Inhoudelijk bestaat geen verschil tussen het wettelijk begrip en dat van de Stichting Reclame Code.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
