Panden, bw. gel. (ik pandde, heb gepand), beslag leggen op goederen; goederen geregtelijk laten verkoopen ter voldoening van schuld; in pand geven, beleenen.
*...DER, m. (-s), deurwaarder, geregtelijk pandverkooper.
*...DING, v. (-en), het panden; verkoop bij executie.
*-SPEL, o. (-en), zek. gezelschapsspel.
