Wisselgeld - in de politiek: kleine concessie om een compromis te bereiken. Sinds begin jaren tachtig.
Wisselgeld. Het water dat politici bereid zijn/blijken in de wijn te doen om een compromis te bereiken. Een onderhandelaar kan proberen zijn/haar positie te versterken door bij het begin van een gespreksronde aan te kondigen dat hij/zij bijzonder weinig wisselgeld heeft. Dit houdt in dat de andere partijen er niet op hoeven te rekenen dat spreker veel heeft weg te geven en dat men hem/haar grotendeels tegemoet zal moeten komen wil er overeenstemming uit de bus komen. Marco Bunge: Politiek woordenboek, 1985
Dit mede door de onwil van het kabinet om vóór de tweede termijn de gebruikelijke deal te sluiten over het ‘wisselgeld’ aan de coalitiepartijen. de Volkskrant, 09-10-87
Opvallend was het gemak waarmee het kabinet sommige maatregelen al van tafel haalde, soms nog voordat ze er op waren gelegd. In menig geval had het kabinet daar rekening mee gehouden, zo leek het. Met een beetje wisselgeld kom je immers het best door de onderhandelingen. Het Parool, 02-03-91
Bovendien wilden de Fransen Duisenburg als wisselgeld houden, bijvoorbeeld als het ging om het toelaten van zuidelijke landen tot de Europese muntunie (EMU) of het door de Fransen gewenste politiek controleren van de ECB. Elsevier, 01-11-97
