Woordenboek van Neologismen

Marc de Coster (1999)

Gepubliceerd op 20-06-2017

Voguen

betekenis & definitie

Voguen - (Eng. vogue + -n; afgeleid van het modeblad Vogue, waarin alles draait om glamour en pose), informeel voor ‘het aannemen van gestileerde poses op dansmuziek’. Vandaar ook vogueing en voguer. Deze dansrage ontstond in New York (Harlem) als gay-alternatief voor breakdancing en als parodie op missverkiezingen. De term werd al opgenomen in het handwoordenboek van Koenen (1996).

Gooi je hoofd smachtend achterover en zet je blik op oneindig. Speel de duistere tonen van House-music. Imiteer dan het zwanenmeer in het tempo van een videoclip. Als iemand vraagt wat je doet, antwoord je arrogant: ‘Ik vogue!’ Haagse Post, 25-03-89

Hij swingt, en ‘voguet’ (weer een nieuwe dansvorm, poses aannemen alsof er een camera op je gericht staat) en houdt de stemming erin. Vrij Nederland, 17-02-90

Zo nieuw is ‘vogue-ing’, een slome dans waarmee je zoveel mogelijk probeert om de klassieke poses van filmsterren op oude zwart-wit foto’s na te doen, trouwens niet. In de Amsterdamse Roxy dansen ze het al langer dan een jaar. Oor, 19-05-90

Tussen het jonge publiek dansen groepjes ‘voguers’, die elkaar de loef proberen af te steken door bevroren houdingen en poses zo overtuigend mogelijk uit te beelden. de Volkskrant, 04-01-91

In de discotheek wordt verder een reusachtige ‘catwalk’ gebouwd, waarop een niet aflatende optocht van mode- en SM-shows, vuurvreters, ‘voguers’, eenwielers, travestieten en strippers te zien zal zijn. Het Parool, 21-09-91

Latijnse en negroïde jonge homo’s met een tikkeltje overdreven feminien gedrag, die de tijd doden met ‘vogueing’, met ‘striking a pose’ en ‘attitude’ als een manier om de dagelijksheid en de verveling te weerstaan. HP/De Tijd, 20-08-93

< >