(Eng. soundcard), insteekkaart waardoor op de computer, die aangesloten is op boxen en eventueel koptelefoon, geluiden kunnen worden geproduceerd. Werd in 1987 geïntroduceerd, aanvankelijk met weinig enthousiasme, maar gaandeweg zijn er meer computerprogramma’s gekomen waarbij de geluidskaart een extra dimensie biedt. Voor het gebruik van cd-roms is een geluidskaart haast onontbeerlijk.
Een geluidskaart: voor ons doeleinde moet een beetje geluidskaart minstens 16-bits en stereo zijn. De Raysound Mozart 16 MCD is een goede keuze. Deze kaart draait onder MS Windows en je kan met een microfoon of line-in geluid opnemen en weer afspelen. Alle gangbare cd-rom-spelers zijn erop aan te sluiten. Zit je ruim bij kas, dan is de Power Media 32 Super Wave een optie. Webber, november 1994
Want een dubbel speed CD-ROM speler (eigenlijk hoort er een quad speed in natuurlijk) en een Gravis geluidskaart hadden we nog niet eerder gezien in een Planhold machine. Computer!totaal, april 1995
Geluidskaarten zijn er in soorten en maten. De twee belangrijkste categorieën zijn kaarten die werken volgens de FM-methode (FM: frequentie-modulatie), dan wel de ‘wavetable’ methode. Algemeen Dagblad, 15-07-95
De combinatie van een volwaardige SCSI- en soundcard komt weinig voor. Het mes snijdt bij een dergelijke combinatie aan twee kanten: een grote opslagcapaciteit voor multimediadata en een bijbehorende geluidskaart in één slot. Computer Info, september 1995
Wanneer je Hotdog 32 voor het eerst opstart, en je geluidskaart staat toevallig wijd open, dan is het toch even schrikken wanneer met levensgevaarlijk klinkend gegrom het programma opent en het evaluatieschema de gebruiker herinnert aan de proef-periode van 30 dagen. Computer thuis in bedrijf, nr.8196
