D.w.z. een weigerend antwoord ontvangen op een verzoekschrift; het tegengestelde van bon op t request krijgen. Vgl.
Kil. 852: Nihil op de requeste geven, postulatori abscindere spem impetrandi; Sartorius III, 7, 38: nihil op 't request, en de Verm. Avant 1,240: Nogtans wierd ik met menigvuldige brieven van hem ontrust, ofschoon hy gedurig nihil op 't request bekwam. Zie ook Tuinman I, 80; 170; Ndl. Wdb. IX, 2211. Nul is derhalve de vertaling van het lat. nihil (niets).
