Cneudt, richard de

betekenis & definitie

(1877-1959) VI. dichter, was van 1919-'37 leraar te Rotterdam. Hij schreef melancholieke natuurpoëzie: Wijding 1902, Naar lichtende wegen 1912, De stille bloei 1925, Mijn hart verlangt 1942, Liederen der bezinning 1952, en de autobiografische roman Het geluk 1905.