Bruin, hein de

betekenis & definitie

(1899-1947) Ned. dichter en schrijver, van gereformeerde afkomst. Was redacteur van 'Opwaartsche Wegen'. Schreef meest religieuze gedichten. Werk o.a. Het ingekimde land 1932 (gedichten), Schalm en scharnier 1936 (novelle), Hernieuwd herdenken 1941 (gedichten), 't Rad der geboorte 1941 (novelle), Job 1945 (episch gedicht). B. pleegde, volkomen ontredderd na WO II, zelfmoord.