in de mensuraalmuziek (z. a.).
1) de relatieve waardebepaling der noten; men onderscheidde 4 soorten van P. (het eerst voorkomend bij Marchettus van Padua): a) Brevis en semibrevis driedeelig (onze 9U of 8/s maat); b) Brevis 3-deelig, semibrevis 2-deelig (%-maat); c) Brevis 2-deelig, semibrevis 3-deelig (6/4 of 8/s maat); d) Brevis en semibrevis 2-deelig (2U ol4k maat);
2) de speciale bepaling van de mensuur der semibrevis: O C a^s Tempus-teeken — P. major =: de semibrevis geldt 3 minima. O C =z P, minor = 2-deeligheid der semibrevis.