versiering, bestaande uit de slechts eenmaal voorkomende snelle wisseling van de hoofdnoot met de bovenseconde en öf door kleine noten öf door het teeken aangegeven. Veranderingen in de hulpnoot worden aangegeven door 1> t) enz. boven het teeken te plaatsen.
Men begint den P. steeds met de hoofdnoot. Door de snelheid van uitvoering verliest de hoofdnoot slechts weinig van haar waarde. Vroeger maakte men verscheidene trillerslagen, wat sinds Bach door het teeken wordt aangeduid; soms loste dit teeken zich op in een aangehouden triller. De P. heet ook tremblement of pincé renversé; de P. met de onder-seconde is de Mordent (z.a.).