voor kerkelijk gebruik dienend en in de landstaal gedicht. Men kan 2 soorten onderscheiden;
1. het meer epische K„ dat de historische vertelling bevat;
2. het meer lyrische, dat op het religieuse gevoel steunt.
Deze tweede soort omvat de hymnen (objectieve lofzangen) de eigenlijke liederen (Kerst-, Paasch-, Pinkster-, Marialiederen, enz.) en dan de litanieën, bedevaartszangen, enz. De Latijnsche kerkliederen zijn psalmen, hymnen en sequenzen. Uit hen heeft zich het latere Protestantsche K. voor een deel ontwikkeld. Ten tijde der Hervorming treedt de splitsing in het'Katholieke en Protestantsche K. in. In het midden der 18de eeuw is een onvruchtbare periode voor het K.; men bepaalt zich tot instelling van gezangboeken. De grondslagen van het K. zijn te vinden in het refrein (b.v. Kyrie eleison, Christe eleison) waardoor het volk aan het godsdienstige gezang deelnam. Zoowel de Katholieke als de Protestantsche Kerkliederen zijn in verschillende gezangboeken verzameld en uitgegeven.