* 7. 10. 1835 te Koburg, ✝ 26. 2. 1913 te Dresden, studeerde aan het cons. te Leipzig, werd daarna door Liszt te Weimar als leerling aangenomen, was vervolgens leeraar aan het cons. te Lausanne, en te Genève, om zich tenslotte in 1876 te Dresden te vestigen, waar hij in 1884 leeraar in de compositie aan het conservatorium werd. In 1892 verwierf hij den professorstitel, in 1912 maakte Berlijn hem tot doctor h. c.
Als componist is hij een der beste vertegenwoordigers der jong-romantische richting, die zich aanvankelijk nauw verbonden gevoelde met Liszt en Wagner, later zelfstandiger karakter in zijn werk vertoonde. Van zijn vier symphonieën behoort die in c-mol (Tragica), van zijn koorwerken het mysterie Christus tot het beste, dat in het laatst der 19de eeuw is gecomponeerd. Ook zijn missen en zijn Requiem alsmede zijn kamermuziek zijn voortreffelijke kunst. Zijn opera's, o.a. Gudrun en Herrat, acht men minder geslaagd. Draeseke schreef eenige werken van theoretischen aard. Zijn in 1907 verschenen brochure tegen R. Strauss (Die Konfusion in der Musik) baarde destijds veel opzien.