(Ital.) Fr.: chanson. Oude, 15e—18e eeuwsche meerstemmige compositie voor stemmen en (of) instrumenten.
1) Algemeene naam voor wereldlijke meerstemmige koren, hetzij in den stijl der Fransche chansons (zie ook daar), der Duitsche Liedlein, Gassenhâwerlin of der Italiaansche Frottole, villanelle, canzoni napolitani, etc. Zie de werken over muziekgeschiedenis en ook o.a. d'Indy Cours de composition musicale, le boek. Later wordt canzone (chanson) ook gebruikt voor één-stemmige vocale werken met begeleiding.
2) Instrumentale compositie (16e eeuw), oorspronkelijk arrangement der vocale werken volgens Fransch voorbeeld (zie onder 1); later van meer zelfstandige structuur en bewerking. Het canzon da sonar was, evenals het ricercar en het capriccio een vroege voorlooper van suite en sonate. Ook in later tijd wordt canzone gebruikt voor een instrumentaal werk in lyrischen trant van kleinen omvang en ernstig karakter.