(Lat.) Ital.: canto. Zang.
1) Melodiestem (sopraan) in werken der 16e eeuw. Vroeger werd de hoogste stem ook discantus genoemd.
2) Voornaamste stem of gegeven stem (cantus firmus, canto fermo), waartegen de andere stemmen hunne melodieën plaatsen. Men spreekt bij de bewerking van een koraalmelodie, of zelfs bij eene eenvoudige harmonische of contrapuntische oefening van de uitwerking van den cantus.