eenrichtingverkeer

betekenis & definitie

eenrichtingverkeer - zelfstandig naamwoord
uitspraak: een-rich-ting-ver-keer

1. verkeer dat maar één kant op mag gaan
♢ je mag hier niet terugrijden, het is eenrichtingverkeer

Zelfstandig naamwoord: een-rich-ting-ver-keer
het eenrichtingverkeer

Synoniemen
eenrichtingsverkeer