eenrichtingsverkeer

betekenis & definitie

eenrichtingsverkeer - zelfstandig naamwoord
uitspraak: een-rich-tings-ver-keer

1. verkeer dat maar één kant op mag gaan
♢ je mag hier niet terugrijden, het is eenrichtingsverkeer

Zelfstandig naamwoord: een-rich-tings-ver-keer
het eenrichtingsverkeer

Synoniemen
eenrichtingverkeer