(Kerkstraat 3) is een vrijstaand sobere classicistische centraalbouw uit 1639-'41, hoogstwaarschijnlijk naar ontwerp van Jacob van Campen en gesticht door Johan van Reede, Heer van Renswoude. De plattegrond is een Grieks kruis met ondiepe armen, waarbij het vierkant van de kruising boven de door schilddaken gedekte armen uitrijst en overgaat in een achtkante tamboer met koepel.
Het gewicht hiervan wordt mede opgevangen door uitgezwenkte steunberen op de hoeken van kruising en kruisarmen, die tevens een symbolische verwijzing naar de tempel van Salomon zijn. De kerk heeft rondboogvensters. De consistorie dateert uit 1855, maar onderging wijzigingen. De kerk is zowel in 1935-'37 als in 1971 gerestaureerd. Een 17de-eeuws portaal tegen de oostzijde, de kant van het kasteel, werd bij de eerste restauratie verwijderd. Boven de ingang bevindt zich het toen iets lager aangebrachte gebeeldhouwde alliantiewapen van de bouwheer en zijn echtgenote (Van Reede-Van Eeden) met het jaartal 1639.
Het interieur is wit gepleisterd. De kruisarmen hebben houten zolderingen en worden van de middenruimte gescheiden door telkens twee ionische zuilen en ionische hoekpilasters. Hierop rusten houten, later met ijzer verstevigde architraven, waarboven pendentieven de aanzet vormen tot de achtkante bovenbouw. De gedrukte houten binnenkoepel werd in 1818 hersteld, de voordien aanwezige beschildering werd toen opnieuw aangebracht. De acht wapens in de ovale medaillons zijn van de Staten van Utrecht, de Utrechtse kapittels en de Duitse Orde; zij hebben bijgedragen aan de bouw van de kerk. De rouwborden, waaronder één uit 1699 en drie 18de-eeuwse, zijn van leden van de families Van Reede en Taets van Amerongen van kasteel Renswoude.
Onder de kerk bevindt zich de grafkelder van deze families. Verder bevat de kerk een 17de-eeuwse kansel met rijke koperen lezenaar, een voorlezerslezenaar en een houten offerblok uit 1649 met doopbekkenhouder.
