De Herv. kerk (Grotestraat 1), oorspronkelijk gewijd aan St. Johannes de Evangelist, is een eenbeukige kerk met recht gesloten koor.
De slanke westtoren van vier geledingen heeft een ingesnoerde achtzijdige spits; tegen de toren staat een gerfkamer met lezenaarsdak. Getuige een stichtingssteen is de kerk in 1679 in gotiserende trant herbouwd, waarbij van de laatgotische voorganger de westelijke sluitmuur en waarschijnlijk een deel van de toren behouden bleven.
De korfbogige vensters, alle met middenstijl, zijn in zandsteen uitgevoerd. De toren heeft een 17de-eeuwse ingang met rondboog en ovaal bovenlicht en tweedelige, spitsbogige galmgaten.
In de toren hangen klokken uit 1366, 1679 en 1760, de laatste gegoten door Christ Vogt.Het interieur wordt overdekt door een gestuct tongewelf; de sacristie of gerfkamer heeft een houten tongewelf. De zeszijdige eiken preekstoel met koperen lezenaar dateert uit 1690. Er staan sobere gestoelten voor de bezitters van de nabijgelegen havezaten, waaronder die van het Huis te Diepenheim (eind 17de eeuw) en die van de havezaten Nijenhuis, Warmelo en Westerflier (18de eeuw). Verder bevat de kerk een deels 17de-eeuwse ouderlingenbank en een orgel uit 1892 van G. van Druten. In de kerk liggen enkele, meest 17de-eeuwse grafzerken, waaronder die van Goderd van Batenborg en zijn echtgenote Margaretha Fockinck uit 1622.
De pastorie (Grotestraat 3) is een dwars pand in neoclassicistische stijl uit 1871.
Op het voorm. kerkhof liggen de graven van de familie Schimmelpenninck van 't Nijenhuis, waaronder dat van G. Schimmelpenninck (†1860) en R. Schimmelpenninck (†1871).
