De voorm. abdij St. Benedictus en St.-Clemenskerk (Groeneweg 6) behoorden tot 1981 tot de gemeente Merkelbeek.
Het oudste gedeelte van dit tot voor kort als bejaardenhuis in gebruik zijnde complex is de oude St.-Clemenskerk. Deze van oorsprong kleine eenbeukige romaanse kerk werd herbouwd in 1669, kreeg in 1722 het huidige koor en in 1746 de eenvoudige mergelstenen toren.
Het interieur wordt gedekt door een vlakke houten zoldering (schip) en een deels gestukadoord plafond (koor). De kerk werd in 1879 gesloten nadat de nieuwe St.-Clemenskerk in Merkelbeek in gebruik was genomen.
De kerk en de pastorie, die met een verdieping werd verhoogd, kregen een bestemming als klooster van de Liefdezusters van het Kostbaar Bloed. In 1886 vond een uitbreiding plaats.
Van 1893 tot 1923 was het complex in bezit van de benedictijnen, die een neogotisch kloostergebouw en een kapel lieten bijbouwen. Het geheel werd verheven tot abdij.
Verder lieten zij in 1899 een klein kerkhof aanleggen (Kloosterstraat, thans begraafplaats van de karmelieten). In 1923 verhuisden de benedictijnen naar Mamelis, daarna werd het klooster door de karmelieten bewoond.
Na hun vertrek in 1968 volgde de verbouw van het complex tot bejaardentehuis, met de oude parochiekerk als huiskapel. De neogotische kapel heeft men in 1975 afgebroken.Aan de noordzijde van de kerk ligt het oude kerkhof met neogotische ommuring en smeedijzeren hekwerken. Op het kerkhof bevindt zich het neogotisch grafmonument van mevrouw P.C.G. de Negri-Gilliodts († 1857) en haar echtgenoot Baron J.A. de Negri († 1870).
De Lourdesgrot uit 1887, met Mariabeeld en een ingemetseld stukje rots uit Lourdes, werd aangelegd voor de Liefdezusters van het Kostbaar Bloed en groeide uit tot een belangrijke pelgrimsplaats.
