De Herv. kerk (Middelberterweg 13) is een eenbeukige kerk met driezijdig gesloten koor en aan de westzijde een forse dakruiter met achtkante spits. Het romano-gotische schip kwam waarschijnlijk in de eerste helft van de 13de eeuw tot stand in twee bouwfasen.
In 1731 werd de westgevel vernieuwd en plaatste men de huidige dakruiter. De koorsluiting dateert uit 1767, toen ook de huidige spitsboogvensters zijn aangebracht; in 1905 kreeg de westgevel gietijzeren venstertraceringen.
De kerk is in 1975-'77 gerestaureerd, waarbij het in 1905 aangebrachte pleisterwerk is verwijderd.Inwendig heeft de kerk een vlak, 18de-eeuws balkenplafond. Tot de inventaris behoren een preekstoel en doophek in Lodewijk XIV-stijl (1743), beide naar bestek van J.D. Brugma, enkele kerkbanken (omstreeks 1750) en herenbanken met gesneden 18de-eeuwse opzetstukken. Het orgel is in 1822 gebouwd door J.W. Timpe. De kerkvloer bevat talrijke grafzerken, waarvan de oudste uit 1601 dateert.