De Herv. kerk (Kerkhofsweg 2) is een eenbeukige, recht gesloten kerk. Ze heeft een ingebouwde achtkante westtoren met ingesnoerde spits.
Het westelijke deel van het schip en de onderbouw van de toren dateren uit omstreeks 1200. De romaanse noordgevel heeft kleine rondboogvensters en een rondboogfries met kraagstenen in de vorm van maskerkopjes.
Het oostelijke deel van de kerk dateert uit de tweede helft van de 13de eeuw en vormt het romano-gotische gedeelte, waar later ook enkele laat-gotische spitsboogvensters zijn aangebracht. Het bovenste deel van de toren met de spits dateert uit omstreeks 1500.
In de toren hangen twee klokken, uit 1437 en uit 1660 (hergoten door Jurien Balthasar). Om verzakking van de toren te voorkomen is in de 16de eeuw tegen de westzijde daarvan een zware steunbeer met doorgang toegevoegd.
De oostgevel heeft een zandstenen poortje uit 1664 en ook de zuidgevel is voorzien van een 17de-eeuws zandstenen poortje. Het interieur wordt overdekt door een balkenzoldering uit 1822.
Tot de inventaris behoort een preekstoel uit 1741, naar ontwerp van Jan Bitter en met snijwerk van Casper Struiwig. Het orgel is in 1661 door de gebroeders H. en J.
Huis gebouwd, in 1670 en in de 18de eeuw vergroot, en in 1986 gerestaureerd. De kerkvloer bevat diverse 17de- en 18de-eeuwse grafzerken.
