(Jidd. < Hebr. lo, niet), niet(s), nee, geen: Hij is achter haar heen geweest, ‘maar lou kans bij mijn’ segt Erica, COHEN 233; lou loene (Jidd. < Hebr. lo lanu, niet ons, de beginwoorden van Psalm 115), dat kun je net denken! mis! mij niet gezien!: ‘Mevrouw, wij moeten naar kantoor. U begrijpt toch wel.’ Co raakte op de ‘louw loene’ die hij kreeg, in paniek, DE VINK 56; lou sjoege, geen reactie: Als ik haar dat probeerde uit te leggen gaf ze louw sjoege, BOTING2 77; lou smoezen, niets verklikken, niks zeggen, niet doorvertellen: Ik smoes lou, Stef.
Se hep het niet fan mijn, COHEN 82; lou tof, niet goed, slecht: Die wietstok (saat) teuge me: loat Mien ’t moar gerust haure. Ik seg nog; dat is lauw tof; waafe in ’t spel beteikind ’n feskutting, SMIS4 269.
