eigenlijk: Wet op de bescherming van de oppervlaktewateren tegen verontreiniging, Belgische wet van 26 maart 1971, die de bescherming van de oppervlaktewateren en van de kustwateren tegen verontreiniging regelt. Naast een reeks verbodsbepalingen aangaande het deponeren van bepaalde produkten in de oppervlaktewateren, voorziet de wet van 1971 eveneens in een vergunningsstelsel voor het lozen van normaal huisafvalwater en van ander afvalwater.
De wet voorziet eveneens in de oprichting van drie waterzuiveringsmaatschappijen: van het Kustbekken, van het Scheldebekken en van de bekkens van de Maas, Seine en Rijn. Van deze drie werd echter alleen de waterzuiveringsmaatschappij van het Kustbekken opgericht. Als gevolg van de regionalisering werd afgezien van een indeling per stroombekken, en werd voor de resterende oppervlakte van Vlaanderen en de Vlaamse Waterzuiveringsmaatschappij opgericht. In Wallonië zorgen een aantal Intercommunales voor de afvalwaterzuivering. De wet voorziet eveneens kontrolemaatregelen op het lozen van afvalwater, alsook het bepalen van strafmaatregelen tegen overtredingen. Een groot aantal uitvoeringsbesluiten stelt per sector normen vast voor het lozen van industrieel afvalwater.
