scopolamine

betekenis & definitie

alkaloïde uit de wortel van de Scopolia camioloca, het klokbilzekruid, genoemd naar Giovanni Antonio Scopoli (1723-’88), een bioloog uit Pavia. Scopolia is een plantengeslacht uit de familie der Solanaceae (nachtschaden), die hun oorsprong vinden in de landen rondom het oostelijk deel van de Middellandse Zee. In de Oudheid waren de nachtschaden al bekend, zo niet berucht, om hun giftigheid.

Het woord ‘nachtschade’ of ‘nachtschaduw’ duidt op een gevaarlijke demonische macht. Het gif uit de solanumsoorten, waarmee menig tegenstander werd uitgcschakeld, deed later de gedachte aan ‘schade’ opkomen. Tegenwoordig vindt scopolamine zijn toepassing in oogdruppels om de pupil te verwijden (mydriaticum) bij motorische onrust van zenuwzieken in combinatie met morfine als basisnarcoticum en ter voorkoming van reisziekte.