schwannoom

betekenis & definitie

tumor uitgaande van de schede van Schwann. In 1839 beschreef de Duitse anatoom Theodor Schwann (1810-’82) als eerste het neurilemma, de buisvormige structuur die de neuriet omhult.

Schwann studeerde geneeskunde in Berlijn, waar hij leerling was van niemand minder dan Johann Lukas Schönlein en Johannes Muller. Hij werd in 1834 assistent aan het anatomisch museum in Berlijn. Nadat in 1838 Matthias Schleiden (18O4-’8I) de cel bij planten ontdekte, beschreef Schwann in hetzelfde jaar in het Archiv fiir Anatomie und Physiologie, het latere Müllers Archiv, de cel bij dieren. Het volgend jaar verscheen zijn hoofdwerk: Mikroskopische Untersuchungen über die Übereinstimmung in der Struktur und dem Wachsthum der Thiere und Pflanzen. In deze studie herkende hij de cel als basiselement van alle weefsels bij mens, dier en plant en wees op de fundamentele overeenkomst tussen plante- en diercellen. Schwanns cellenleer gaf de stoot tot de cellulaire pathologie van Virchow.

Van 1841 tot 1848 was Schwann hoogleraar te Leuven, daarna, tot 1880, doceerde hij in Luik. Verschillende ontdekkingen staan op zijn naam, onder meer het pepsine in het maagsap (1836) en drie jaar later bovengenoemde ascilinders van de zenuwen.