het ontstaan van psychopathie bij iemand met een voordien normaal karakter; men kan hier dus pas goed van spreken indien dit karakter zich reeds enigermate duidelijk ontwikkeld had, hoewel ook reeds bij een zeer jong kind door opvoedingsfouten, door een encefalitis of na een hersenletsel een psychopathie kan ontstaan. Voorbijgaande psychopathisering is niet ongewoon in de puberteit, wanneer een normaal egocentrisch gedrag soms hoogst onmaatschappelijke vormen kan aannemen, die de volwassenen (in het bijzonder de ouders) begrijpelijkerwijs ernstig kan verontrusten.
Meestal valt dat dan later weer mee en men kan meestal toch beter van een puberteitsneurose spreken. In andere gevallen gaat de (vóór of in de puberteit begonnen) psychopathisering voort en ontstaan verschillende vormen van karakterneurosen; zulke patiënten zijn in al hun persoonlijke uitingen neurotisch, leven in dagdromen, hebben weinig zelfcritiek en geven op de duur dezelfde moeilijkheden als echte psychopathen; een psycho-analyse is in zulke gevallen theoretisch wèl maar practisch zeer zelden uitvoerbaar, zie ook Korsakow.
