Nederlands dichter en prozaïst (1886-1942). Hij werd vooral bekend door zijn antinaturalistische roman Kleine Inez (1925), waarin hij zijn herinneringen aan zijn jeugd in Arnhem verwerkte.
Het boek werd bekroond met de eerste C.W. van der Hoogtprijs. De andere pennenvruchten van Van Genderen Stort, die in 1917 geheel blind was geworden, worden nauwelijks meer gelezen. Hoewel de stijl van Van Genderen Stort zeer verzorgd is, maakten de lengte en het archaïsche taalgebruik van de fraai gepolijste zinnen de recensenten toch wat kregelig, die het werk als ‘gekunsteld en geparfumeerd’ typeerden.
Overige werken o.a.
1912 Idealen en ironieën (verhalen)
1917 Hélène Marveil (roman)
1919 De grijsaard en de jongeling (roman)
1929 Hinne Rode (roman)
1936 Najaarsvruchten (gedichten)
1938 Het goede leven (roman)
