Een zeer ruim begrip dat fungeert als overkoepelende term voor detectiveroman, thriller, spionageroman en politieroman. In de literaire misdaadroman gaat het niet zozeer om de misdaad zelf maar meer om het uitbeelden van een misdadig karakter; als zodanig is het genre dan eerder een onderdeel van de psychologische roman.
In Nederland zou men boeken als Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan (1906) van Louis Couperus of Een nagelaten bekentenis 1894) van Marcellus Emants hiertoe kunnen rekenen. Verreweg de beroemdste misdaadroman uit de wereldliteratuur is Misdaad en straf (1866) van Fjodor Dostojevski. Tot de betere misdaadauteurs uit de ontspanningslectuur horen Patricia Highsmith (1921-1995) en Ruth Rendell (1930), en bij ons René Appel (1945).
