De laatste onderkoning van Brits-Indië.
Mountbatten was een zoon van prins Ludwig Alexander von Battenberg, die tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1917 de naam Battenberg in Mountbatten liet veranderen. De Battenbergs hadden familiebanden met het Britse koningshuis. In 1913 ging hij als kadet naar de Britse marine. Mountbatten trouwde in 1922 met Edwina Ashley. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was hij commandant van een eenheid torpedobootjagers. In 1942 was hij betrokken bij de voorbereiding van landingsoperaties in Noord-Afrika, in Italië en in Normandië. Van 1943-45 was Mountbatten opperbevelhebber van de geallieerden in Zuidoost-Azië. Hij bevrijdde Birma, Malakka en Nederlands-Indië van de Japanners. Daarom werd hij 1947 de eerste graaf van Birma.
In maart 1947 werd Mountbatten de laatste onderkoning van Brits-Indië. In die functie was hij belast met de soevereiniteitsoverdracht aan de nieuwe staten India en Pakistan in augustus 1947. Op verzoek van de regering van India bekleedde Mountbatten tot 1948 de functie van gouverneur-generaal. Daarna keerde hij naar de marine terug. Hij werd commandant van een eskader in de Middellandse Zee. Van 1952-54 was hij commandant van de Britse vloot in de Middellandse Zee. Van 1955-59 was Mountbatten chef van de Britse marine en van 1959-65 stafchef van de Britse strijdkrachten. In die laatste functie speelde hij een belangrijke rol bij het verenigen van de diverse ministeries die bij de defensie van het land waren betrokken tot één ministerie van Defensie. Mountbatten werd in 1956 admiraal.
In 1979 werd hij door het Irish Republican Army (IRA, Ierse Republikeinse Leger) vermoord. Er was aan boord van zijn schip, dat tijdens een vakantiereis in de Donegal Baai in Noord-Ierland lag, een bom geplaatst.
