Leider van Albanië (1944-85).
Hoxha werd geboren als zoon van een islamitische landeigenaar. Hij studeerde in Frankrijk en België, aan de universiteiten van Montpellier en Brussel. Hij studeerde niet af. Tijdens zijn verblijf in West-Europa sloot hij zich bij de Franse Communistische Partij aan. In 1938 keerde hij naar Albanië terug, waar hij Frans doceerde en tot 1940 in de hoofdstad Tirana een tabakswinkel dreef, die in werkelijkheid een communistische cel was. Tijdens de Tweede Wereldoorlog leidde Hoxha het verzet van de communistische partizanen tegen de Italiaanse en Duitse bezetters. Op Joegoslavisch advies verenigde hij in 1941 acht losse groepen tot de Albanese Communistische Partij. In 1943 werd hij secretaris-generaal. Na de bevrijding van het land in 1944 werd Hoxha de onbetwiste leider van de inmiddels uitgeroepen volksdemocratie. Tot woede van de Joegoslaven ging Hoxha met Albanië een eigen weg, in plaats van zich bij het buurland aan te sluiten. Hij werd in 1944 premier en in 1946 tevens minister van Defensie en van Buitenlandse Zaken. In 1954 gaf hij zijn regeringsfuncties op, maar bleef als partijleider de machtigste man van Albanië.
Enver Hoxha was een trouw aanhanger van Stalin. Na de breuk tussen Joegoslavië en het Oostblok in 1948 koos Hoxha de kant van de Sovjetunie. Hij maakte van Albanië een zeer autoritair geregeerde staat naar streng stalinistisch model. De persoonsverheerlijking van Hoxha werd ver doorgevoerd. Hoxha werd `oom Enver' genoemd, de grote bevrijder, maar ook de uiterst strenge leider.
In 1961 verbrak hij de betrekkingen met de Sovjetunie vanwege de destalinisatie in dat land. Vanaf dat jaar richtte hij zich op de Volksrepubliek China, tot ook daar aan het eind van de jaren zeventig hervormingen werden ingevoerd. Albanië raakte volkomen geïsoleerd, maar Hoxha hield tot zijn dood vast aan een strikt communistische en isolationistische politiek.
In augustus 1995 werd - na eerdere vergeefse pogingen met dynamiet - geprobeerd met napalm de metershoge in een bergwand uitgehakte naam van Hoxha te verwijderen. Ook deze keer werd geen succes geboekt.
