Stad aan de rivier de Dill in de Duitse deelstaat Hessen. Het Huis Nassau heerste sinds de 12e eeuw over Dillenburg en omgeving.
De burcht Nassau, aan de rivier de Lahn, werd rond 1120 gebouwd door de graaf van Laurenburg, een stamvader van het geslacht Nassau. De eerste Laurenburg die zich graaf van Nassau noemde, was Walram van Laurenburg (ca. 1146-1198). Zijn zoon Hendrik II de Rijke (ca. 1180-1247/1251) bouwde in 1240 in de buurt slot Dillenburg, dat gezien wordt als het stamslot van de Nassaus. Willem van Oranje woonde hier vanaf zijn geboorte in 1533 tot zijn elfde jaar. Later bereidde hij in het slot de opstand in de Nederlanden voor. Zijn zoon Maurits werd er ook geboren.
Het slot werd in 1760 door de Fransen verwoest. Tussen 1872 en 1875 werd ter herinnering aan Willem van Oranje op de plek waar de burcht had gestaan een 40 meter hoge toren gebouwd: de Wilhelmsturm. Het was een DuitsNederlands initiatief, mede gefinancierd door prinses Marianne, dochter van koning Willem I. Zij legde ook de eerste steen, op 29 juni 1872, exact 300 jaar nadat Willem van Oranje voor het laatst in Dillenburg verbleef. Van het slot Dillenburg zijn slechts enkele gewelven gewaard gebleven. In de Wilhelmsturm bevindt zich een museum dat gewijd is aan de geschiedenis van het Huis Oranje-Nassau. De ouders van Willem van Oranje, Juliana van Stolberg en Willem de Rijke, liggen in de Johanniskirche begraven.In Dillenburg staat een oude lindeboom waaronder naar verluidt Willem van Oranje in 1568 een delegatie uit de Nederlanden ontving, die hem vroeg de opstand tegen de Spanjaarden te leiden. Een loot van de linde staat in de tuin van de Prinsenhof in Delft, een andere in de tuin van paleis Soestdijk. In 2000 onthulde koningin Beatrix een standbeeld van Willem van Oranje bij de Wilhelmsturm.
