Tiërcering, maatregel genomen door Napoleon in 1810, waardoor nog maar eenderde van de rente op de Nederlandse staatsschuld werd betaald. Dit had toch een stijging van de waarde van de staatsobligaties tot gevolg, omdat voorheen niets werd betaald.
In 1814 werd het systeem gehandhaafd doordat tweederde van de staatsschuld `uitgestelde schuld' werd, waarover geen rente werd betaald en eenderde `werkelijke schuld', waarover wel rente werd betaald. Elk jaar zou vier miljoen gulden van de werkelijke schuld worden afgelost en eenzelfde bedrag zou uitgestelde schuld worden. Op deze wijze zou het enkele honderden jaren duren eer de schuld was afgelost. (→ Amortisatiesyndicaat)
