Michelsbergcultuur, archeologische cultuur uit het Midden-Neolithicum (→ Neolithicum). Genoemd naar een vindplaats bij Karlsruhe.
Het verspreidingsgebied beslaat behalve België en Nederland ten zuiden van de grote rivieren, een groot deel van Duitsland, Noord-Frankrijk, Bohemen en West-Oostenrijk. De cultuur lijkt naadloos voortgekomen uit de → Rössencultuur. Kenmerkend zijn het spaarzaam versierde, deels bolbodemige aardewerk (onder andere tulpbekers), en de causewayed enclosures (bijvoorbeeld in het Belgische Thieusies), met meervoudig door doorgangen onderbroken grachten en wallen omgeven plaatsen waarvan de exacte betekenis onduidelijk is. Het voorkomen van deze cultuur lijkt in Nederland beperkt tot Limburg. De Michelsbergcultuur in de Lage Landen laat zich tussen circa 4200/4100-3900 v.Chr. dateren. Er blijkt een nauwe samenhang te bestaan met de → Hazendonkcultuur. De schachtmijnbouw van diverse natuurlijke vuursteenvoorkomens, zoals in Rijckholt (Zuid-Limburg) en in Spiennes (Henegouwen) houdt vermoedelijk met de Michelsbergcultuur verband.
