Enquêterecht, parlementair, het recht van een parlement om naar bepaalde omstandigheden of gebeurtenissen een onderzoek in te stellen.
In Nederland bezitten beide Kamers dit recht. De gewijzigde grondwet van 1848 gaf dit recht aan de Tweede Kamer en de gewijzigde grondwet van 1887 aan de Eerste Kamer. Een besluit om een enquêtecommissie in te stellen kan zowel bij besluit van een van de Kamers worden genomen als door de verenigde vergadering. Zeer bekend zijn de enquête van 1886-1887 naar de kinderarbeid en de sociale toestanden in fabrieken en die van 1947-1956 naar het Londense regeringsbeleid van 1940-1945. Laatstgenoemde enquête had meer het karakter van parlementaire controle achteraf. In de jaren tachtig en negentig van deze eeuw werd het recht van enquête veel meer gebruikt dan in de vorige eeuw. In 1984-1985 werd een enquête ingesteld naar de rol van de overheid bij de ondergang van het → rsv-concern. In de jaren 1986-1993 volgden enquêtes naar de rol van de overheid bij de Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (abp), naar de gang van zaken rond het invoeren van een fraudebestendig paspoort (paspoort-affaire) en naar de sociale zekerheid. In België hebben volgens de grondwet beide Kamers het recht van enquête.
