(geb. 1919) Frans romanschrijver, was redactiesecretaris van 'L'action française'. Hij maakte vele reizen en woont sinds 1958 buiten Frankrijk.
Zijn werk wordt gekenmerkt door twee levensopvattingen: enerzijds een hautaine en pessimistische afzijdigheid van de wereld, zoals in Les trompeuses espérances 1950 en Les gens de la nuit 1958: anderzijds gaat hij op in sublieme liefdes- en geluksmomenten in zuidelijke landen, zoals in Je ne veux jamais l'oublier 1950 en Le rendez-vous de Patmos 1965. Later werk o.a.: Les poneys sauvages 1970 (bekroond). Un taxi mauve 1973 (bekroond en verfilmd in 1977), Les vingt ans du jeune homme vert 1977, Mes arches de Noé 1978 (autobiografie), Un déjeuner de soleil 1981 lover de Franse schrijver Stanislas Beren) en Le balcon de Spetsai 1984. In 1978 werd D. lid van de Académie Française.
