(eig. Louis Farigoule, 1885-1972) Frans schrijver, behoorde tot de groep rond
de Abbaye de Créteil. In zijn eerste dichtbundel L'âme des hommes 1904 staat het unanimisme centraal: een literair-filosofische stroming die de eigen ziel van iedere groep mensen kenbaar wil maken. Dit werd verder uitgewerkt in de bundel La vie unanime 1908. Veel succes had het blijspel Knock, ou le triomphe de ia médecine 1932, een satire op de medische stand. De complexe romancyclus Les hommes de bonne volonté 1932-'47 (27 dln.) geeft een beeld van de tijdgeest van de periode 1908-'33. Van zijn verdere werk moeten genoemd worden: de dichtbundels Odes et prières 1913, L’homme blanc 1937, Pierres levées 1957; de toneelstukken Donogoo 1930, L'an mil 1946; de romans Mort de quelqu'un 1911 (Het tweede bestaan van Jacques Godard) en Un grand honnête homme 1961; daarnaast verschillende essays en politieke geschriften. R. werd in 1946 lid van de Académie française en was voorzitter van de Internationale PEN-club.
