(1719-1749) Duits toneelschrijver, studeerde rechten. In 1743 werd hij particulier secretaris van de Saksische gezant in Kopenhagen.
Daarna bleef hij in Denemarken, waar hij het tijdschrift 'Der Fremde' uitgaf. Als toneelschrijver stond hij aanvankelijk onder invloed van het Frans-classicisme, maar later koos hij voor de karakteruitbeelding van Shakespeare, waarmee hij vooruitliep op Lessing. Zijn Werke 1761-70 (5 dln.) bevatten o.a. de tragedies Orest und Pylades, Dido, Canut, Hermann, Lukretia en Die Braut in Trauer. Zijn Ästhetische und dramaturgische Schriften verschenen pas in 1887.
