(1887-1968) Duits schrijver van joodse afkomst, studeerde moderne talen en kunstgeschiedenis. In1933 verliet hij Duitsland en hij verbleef van 1935-'48 in Palestina (hij was overtuigd zionist).
Hierna woonde Z. tot zijn overlijden in OostBerlijn, waar hij van 1950-'53 preseident van de Deutsche Akademie der Künste was. In zijn beginperiode was hij een gevoelig impressionist, maar door WO I veranderde hij in een meedogenloos criticus van zijn tijd. Zijn doordringende oorlogsroman Der Streit um den Sergeanten Grischa 1927 (De strijd om den sergeant Grischa) werd het uitgangspunt van de omvangrijke cyclus Der große Krieg der weißen Männer, waartoe o.a. behoren Junge Frau von 1914 1931, Erziehung vor Verdun 1935, Einsetzung eines Königs 1937, Die Feuerpause 1954 en Die Zeit ist reif 1958. Andere romans zijn De Vriendt kehrt heim 1932 (De Vriendt keert weer), Das Beil von Wandsbek 1947 (De bijl van Wandsbek) en Traum ist teuer 1962. Z. schreef voorts een groot aantal novellen, enkele toneelstukken en essays, o.a. Bilanz der deutschen Judenheit 1933.
