volgens Johann Schroth (17981856). De drie grondprincipes van de Schrothkuur zijn:
1.pakkingen volgens Schroth
2.periodieke afwisseling van droge en drinkdagen
3.het kuurdieet volgens Schroth.
Deze 3 grondprincipes zijn in de afgelopen 150 jaar niet veranderd. Ze zijn alleen aangepast aan de moderne diagnostiek en therapie.
Het kuurdieet volgens Schroth is een vet-, eiwit- en zoutloze voeding. De energietoevoer wordt hoofdzakelijk betrokken uit de koolhydraatstofwisseling. De tegenwoordig gebruikelijke vetrijke voeding, vooral de overmaat aan verzadigde vetzuren en cholesterine, vormen een van de hoofdoorzaken van de beschadiging van de vaatwanden. In de Schrothkuuroorden is bewezen dat een aanzienlijke daling van de verhoogde cholesterine- en vetwaarden mogelijk is. Van bijzondere betekenis is het ontbreken van eiwit in de kuur. Pas in de allerlaatste tijd breekt het inzicht door, dat een overmaat aan eiwit schadelijk is.
Juist bij de eiwitstofwisseling ontstaan een reeks eindprodukten die een giftig karakter hebben. Dit zijn urinestof, ammoniak, zuren, zouten, minerale stoffen en alles wat het in het lichaam in te hoge concentratie schadelijk is.
Van bijzondere betekenis is in de Schrothkuur het onttrekken van natrium-chloride (keukenzout). Door de sterke uitscheiding daarvan reageren vooral patiënten met oedemen en hoge bloeddruk gunstig op deze kuur. Als drank wordt natuurzuivere alcohol- en caloriearme wijn gegeven. Deze heeft een zeer gunstige hart- en bloedsomloop stimulerende werking. De voornaamste vaten worden door geringe hoeveelheden alcohol verwijd. Hierdoor wordt een doorbloedingsverbetering bereikt.
In de stofwisseling wordt alcohol sneller dan andere stoffen verbrand. Het eiwitverbruik kan door alcohol beperkt worden. Van grote betekenis zijn ook de gunstige effecten op het centrale zenuwstelsel. Bij spaarzaam gebruik wordt men in ieder opzicht iets fitter. Dat bij de Schroth-kuur geen verschijnselen van vitaminegebrek optreden, komt hoofdzakelijk door de wijn die alle belangrijke bio-elementen en zeer veel vitaminen (BI, B2, BI 2, A, C, D, H) bevat. Om kaliumgebrek te voorkomen, worden op droge dagen kaliumrijke vruchten als abrikozen en pruimen gegeven.
Een centrale plaats neemt de pakking volgens Schroth in. De pakking wordt dagelijks ’s morgens als ¾ -of totale pakking gegeven met een duur van 2-3 uur. Hierbij wordt het door de nachtrust goed doorgewarmde lichaam in koude lakens gewikkeld en met een droog dekbed afgedekt. In de eerste fase worden de koudereceptoren in de huid geprikkeld. Dit leidt via een stimulering van het warmtecentrum tot een verhoging van de warmteproduktie. In de tweede fase worden door de warmtestuwing, die de door de warme afdekbedden wordt veroorzaakt de warmtegevoelige cellen van het centrum aangezet.
Deze brengen een verwijding van de vaten in de huid tot stand, wat een wegstromen van het bloed uit de inwendige organen tengevolge heeft. Tegelijkertijd komt via het zweetcentrum een vermeerderde zweetafscheiding op gang.
Het derde essentiële principe van de Schrothkuur berust op de voortdurende afwisseling van droge en drinkdagen, die dient tot algehele omschakeling van het organisme. Het dieetschema van de kuur is zo eenvoudig mogelijk. Gedurende drie weken wisselen kleine drinkdagen, droge dagen en zogenaamde grote drinkdagen elkander af. De eerste dag van de kuur is altijd een kleine drinkdag met een aanbod van 500-600 calorieën, ’s Morgens voor de pakking wordt warme wijn of kruidenthee gegeven. Wijn leidt tot een sterkere doorbloeding van de nieren, ’s Middags pruimensoep die voor een goede stoelgang zorgt, waarbij men gebruik maakt van de sterke zwellingsmogelijkheden van de in de pruimen voorkomende pectine-achtige stoffen. Hierop volgt de droge dag met een aanbod van 300 calorieën.
Vóór de pakking warme wijn of kruidenthee. ’s Middags geweekte pruimen of abrikozen met geheelzoutvrij gebak.’s Avonds 2 sneden lijnzaadbrood met 1 glas sap van 2 sinaasappels en 1 citroen of grapefruit. Hierbij 1-2 kuurdranken. Hierop volgt de grote drinkdag met 800-1000 calorieën, ’s Morgens warme wijn of kruidenthee, ’s Middags wordt een groentesoep gegeven. Hierbij wordt vooral gelet op groentesoorten die rijk zijn aan aminozuren, mineralen en sporenelementen (bijv. worteltjes, erwten, bonen, prei, uien, bieslook). Na 15 uur mag tot maximaal 1 1 natuurzuivere wijn worden gedronken.
De Schroth-kuur wordt aangepast aan de individuele behoeften van iedere patiënt. Bij leververvetting wordt een extra dosis eiwit in de vorm van magere kwark gegeven. De wijn wordt door dieetsappen of thee vervangen. Lijders aan suikerziekte krijgen geen abrikozen en pruimen. Nierpatiënten en lijders aan stenen kunnen geen droge dagen in acht nemen. Daaruit blijkt dat een contra-indicatie voor deze kuur bestaat voor lijders aan levercirrose, chronische hepatitis, te sterke schildklierwerking en voor allen die neiging hebben tot alcoholisme.
Omdat de Schroth-kuur in de ware zin van het woord een ontslakkingskuur is, worden de meest uiteenlopende aandoeningen gunstig beïnvloed. Het belangrijkste effect van de Schroth-kuur ligt echter in de preventieve werking, omdat ze de voornaamste risicofactoren uitschakelt die voor het ontstaan van de steeds toenemende arteriosclerotische degeneratieverschijnselen verantwoordelijk zijn, zoals te hoog lichaamsgewicht, hoge bloeddruk, hyperuricemie en stoornissen in de vetstofwisseling.
