hete luchtbad, van Finse oorsprong. Men baadt bij 70-90° droge hitte in lucht met een relatieve vochtigheidsgraad van 15-25%.
S. is dus geen dampbad. Door tijdens de s. koud water te gieten over gloeiend hete stenen verkrijgt men een dampstoot. Men moet erop letten dat de dampontwikkeling niet te sterk wordt, omdat dit een ongunstige werking heeft op de bloedsomloop. Tot de s. behoort ook de afwisselingsprikkel: men blijft 10 tot 15 minuten in het zweetkamertje, en onderbreekt dan met een koude douche, duik in koud water, beweging in koude lucht, sneeuw, enz. Na een poos weer een 8-10 minuten zweten en dan weer als te voren beschreven afkoelen. Na de s. kan men zich laten masseren of zich stevig afwrijven met een handdoek.
In elk geval moet men na afloop tenminste 'A uur rusten om het lichaam niet overmatig in te spannen. Patiënten met klachten over hart, bloedsomloop, vaatziekten (aderverkalking), trombose of longtuberculose horen niet in de s. Daar staat tegenover dat de s. onder toezicht van de arts goede diensten bewijst bij kouvatten, reumatische ziekten, huidkwalen, klachten over de onderbuik, stofwisselingsstoornissen, met name vetzucht. De s. is bijzonder geschikt voor algehele lichaamsverzorging, als preventief middel voor harden en bloedzuiverend middel.
